Malaria

Malaria to choroba tropikalna, która wywoływana jest obecnością pasożyta (tzw. zarodźca) w komórkach wątroby, szpiku kostnego, śledziony, węzłów chłonnych oraz w czerwonych krwinkach u człowieka.

Objawy

Zanim pojawią się objawy malarii (od momentu zakażenia) może minąć nawet kilkadziesiąt dni, co utrudnia diagnostykę. Jest to tzw. okres wylęgania malarii, a jego długość ma ścisły związek z tym jaki rodzaj pasożyta dokonał zarażenia. Pierwsze objawy choroby są mało specyficzne, dlatego jej rozpoznanie stanowi problem.

Do klasycznych objawów zaliczamy:

  • nagłe dreszcze związane z uczuciem przenikliwego zimna oraz następującej po nim gorączki,
  • odczuwanie naprzemiennie nagłego gorąca i zimnych potów,
  • ataki gorączki.

Z czasem zaczynają się dołączać kolejne objawy takie jak:

  • niedokrwistość,
  • bóle głowy,
  • nudności i wymioty,
  • biegunka,
  • przyspieszone bicie serca.

Objawami dodatkowymi malarii mogą być duszności, bóle mięśni, bóle kręgosłupa i zaburzenia świadomości.

W zależności od tego, którym typem zarodźca człowiek został zarażony, napady dreszczy i gorączki występują np. co 3 lub 4 dni.

Często stwierdza się powiększoną śledzionę oraz wątrobę. Skóra oraz białka oczu są zwykle lekko zażółcone, a mocz ma kolor znacznie ciemniejszy niż normalnie.

Diagnostyka i leczenie

Ogromne znaczenie w diagnostyce mają wywiady lekarskie z pacjentem, które powinien zawierać pytania dotyczące informacji na temat stref endemicznych, w których przebywał pacjent. Mikroskopowe badanie krwi pobranej z opuszka palca, cienki rozmaz (określający gatunek zarodźca) jak i analiza grubej kropli krwi, które barwione są metodą np. Giemsy, potwierdzają inwazję pierwotniaka. Badania laboratoryjne ujawniają niskie stężenie białych krwinek oraz niedokrwistość i małopłytkowość. Podwyższone może być stężenie aminotransferaz (AIAT, AspAT) oraz bilirubiny i dehydrogenazy mleczanowej.

Leczenie malarii może być prowadzone wyłącznie przez lekarza, ponieważ przyjmowane preparaty nie są obojętne dla ludzkiego organizmu.

Obecnie leczona jest ona przy użyciu kombinacji wielu leków. Taki rodzaj terapii określany jest w skrócie ACT i jest oficjalnym sposobem leczenia, zatwierdzonym przez wiele państw ze strefy tropikalnej. Oprócz ww. kombinacji leków duże znaczenie ma leczenie wspomagające, objawowe.

Zdarzają się przypadki w których konieczne bywa przetaczanie środków krwiopochodnych, dializa i wspomaganie oddychania za pomocą respiratora.

Podjęcie odpowiedniego rodzaju leczenia w szybkim czasie pozwala na całkowite wyleczenie, lecz jedynie u około 20% pacjentów.

Jak się chronić?

Na malarię oraz groźne powikłania narażone są najbardziej:

  • dzieci, które nie ukończyły piątego roku życia,
  • osoby o słabej odporności,
  • kobiety w ciąży,
  • turyści (najczęściej mieszkańcy Europy, którzy podróżują do Nigerii, Mozambiku czy Tajlandii).

Prewencja:

  • Unikać kontaktów z komarami (szczególnie rodzaju Anopheles, od zmroku do świtu),
  • Na terenach endemicznych chronić pomieszczenia i/ lub ludzi przed komarami przenosicielami (moskitiery, opylanie domów insektycydami, urządzenia elekryczne),

Pliki cookie są niezbędne do prawidłowego działania naszej witryny. Aby usprawnić działanie naszego sklepu, używamy plików cookie do zapamiętywania Twoich danych logowania i do bezpiecznego logowania, zbierania danych statystycznych w celu optymalizacji funkcjonalności witryny, a także prezentowania treści zgodnych z Twoimi zainteresowaniami. Jeśli się zgadzasz, kliknij „Akceptuję i przechodzę dalej”.

Polityka prywatności i cookies