Objawy
Inwazje o niewielkim nasileniu są zwykle bezobjawowe. W przypadku ciężkich inwazji przywry wywołują fascjolopsozę objawiającą się biegunkami, gorączką, bólami brzucha, obfitymi stolcami o żółtozielonym zabarwieniu, zawierającymi niestrawiony pokarm. Ciężkie inwazje mogą prowadzić do ostrej niedrożności jelit oraz wodobrzusza.
Jej żywicielem pośrednim są ślimaki a ostatecznym może być człowiek lub świnia. Do zarażenia przywrami jelitowymi Fasciolopsis buski dochodzi w wyniku spożycia przywry w stadium larwalnym przyczepionej do roślin wodnych, takich jak np.: orzech wodny, kasztan wodny, kotewka itp.
Rozpoznanie
Rozpoznanie inwazji opiera się na badaniu kału pod kątem obecności jaj przywry lub jej postaci dojrzałych oraz na badaniach serologicznych. W badaniu endoskopowym przewodu pokarmowego można stwierdzić miejscowy stan zapalny z owrzodzeniami oraz tworzeniem ropni.
Leczenie
W leczeniu wykorzystuje się leki przeciwpasożytnicze, np. prazykwantel, niklozamid.
Wspomagająco w leczeniu pasożytów przewodu pokarmowego działają okrzemki. Są to naturalne pancerzyki bardzo cennych jednokomórkowych glonów. Okrzemki przechodząc przez układ pokarmowy uszkadzają powłoki ochronne pasożytów i działają na nie silnie odwadniająco. Jednocześnie pancerzyki wiążą toksyny i złogi, ułatwiając ich wydalenie.
Pomocne działanie w leczeniu przeciwpasożytniczym wykazują także wyciągi ze specjalnie dobranych ziół. W przypadku zastosowania leków przeciwpa
Profilaktyka
Osoby podróżujące w rejony Południowo-Wschodniej Azji powinny pamiętać, aby:
