Motylica wątrobowa (Fasciola hepatica) jest przywrą pasożytującą w drogach żółciowych roślinożerców.
Objawy
Motylica wątrobowa wywołuje fascjolozę.
Na początku jej objawy mogą być dość nieswoiste np.: stan podgorączkowy, świąd skóry, pobolewanie brzucha, ogólne osłabienie.
Czasami choroba przebiega bezobjawowo.
W początkowym okresie występuje niekiedy jako postać ostra z gorączką, bólami mięśni, powiększeniem wątroby oraz śledziony, żółtaczką, biegunką oraz nudnościami i wymiotami.
Faza ostra przechodzi w późniejszą fazę, prowadzącą do zapalenia dróg żółciowych.
Cykl rozwojowy
Choroba powstaje na skutek zarażenia organizmu przez przywrę. Przywra dla swojego rozwoju wymaga dwóch żywicieli: pośredniego oraz ostatecznego. Żywicielami pośrednimi są ślimaki błotniarki, często występujące na obszarach podmokłych lub w zbiornikach wodnych. Żywicielami ostatecznymi są zazwyczaj: przeżuwacze, ale człowiek także może być dla motylicy wątrobowej żywicielem ostatecznym.
Wrota zakażenia
Człowiek zaraża się fascjolozą zwykle nieświadomie wprowadzając pasożyta do organizmu drogą doustną. Może to nastąpić np.:
- w trakcie picia nieprzegotowanej wody pochodzącej z naturalnych zbiorników wodnych
- poprzez wkładanie do ust łodyg, traw, liści pochodzących z zakażonych, najczęściej podmokłych terenów.
Diagnostyka i leczenie
W fazie ostrej wykonuje się badania serologiczne, zaś w fazie przewlekłej rozpoznanie opiera się na badaniu kału, które najczęściej należy wykonać kilkukrotnie, ze względu na małą czułość badania.
W leczeniu wykorzystuje się leki przeciwpasożytnicze np. prazykwantel, niklozamid.
Wspomagająco w leczeniu pasożytów przewodu pokarmowego działają:
- okrzemki, czyli naturalne pancerzyki bardzo cennych słodkowodnych jednokomórkowych glonów. Okrzemki przechodząc przez układ pokarmowy uszkadzają powłoki ochronne pasożytów, ułatwiając ich wydalenie.
- Ze względu na swoje właściwości żółciopędne i żółciotwórcze oraz wspomagające procesy trawienia i wchłaniania polecane w czasie eradykacji pasożytów są wyciągi z ziół takich jak np. rozmaryn, kurkuma i karczoch.
- Pomocne są także wyciągi z innych ziół np. prawoślazu i kopru włoskiego, szałwii, tymianku, ziela piołunu, macierzanki piaskowej, imbiru.
Profilaktyka
- W profilaktyce fascjolozy niezbędne jest odrobaczanie zarażonych zwierząt i eliminowanie żywicieli pośrednich (ślimaków) na obszarach endemicznych.
- Zaleca się unikanie picia nieprzegotowanej wody, pić wodę pochodzącą tylko z kontrolowanych źródeł.
- Unikać spożywania surowych roślin czy ssania łodyg traw podczas spacerów czy biwaków, zwłaszcza na podmokłych terenach.
- Ponadto pożądane jest bardzo dokładne mycie warzyw i owoców przeznaczonych do spożycia.
- Niezbędne jest dbanie o higienę osobistą. Pomocne w dbaniu o higienę rąk są podręczne żele odkażające. Można je bezpiecznie stosować celem zmniejszenia ryzyka przenoszenia drobnoustrojów.